یکی از راه های شناسایی انگل ژیروداکتیلوس، تشخیص مولکولی با استفاده از تکنیک PCR و یا همان پی سی آر است.
معرفی انگل ژیروداکتیلوس - Gyrodactylosis (G. salaris)
این پاتوژن انگلی تاکنون در 18 کشور دنیا گزارش شده است علاوه بر آن آخیرا هویت نمونه‌های بازیابی شده از بوسنی و هرزگوین، جمهوری چک، فرانسه، مولداوی، پرتغال، اسپانیا و ترانس نیستریا و سوابق قزاقستان یا تاجیکستان مشکوک بوده است. بیشترین میزان شیوع این بیماری انگلی در ماهی قزل آلای رنگین کمان و همچنین ماهی آزاد اطلس مشاهده شده است که زیستگاه اصلی این بیماری در اروپا است. انگل ژبروداکتیلوس از شاخه کرم‌های پهن و از جمله انگل‌های خارجی تک میزبانه مهم ماهی‌های پرورشی و آزاد آب‌های شیرین، شور و ماهی های زینتی محسوب می شود که می‌تواند سبب ایجاد بیماری و خسارات اقتصادی قابل توجهی گردد. انگل ژیروداکتیلوس در بین ماهی‌های زینتی به ویژه در خانواده کپورماهیان بسیار شایع است. در ایران نیز، ماهیان پرورشی به خصوص کپور ماهیان مورد تهاجم این انگل هستند. عفونت ژیروداکتیلوس اگرچه در برخی موارد می توانند خود محدود شونده باشند، اما می توانند تا 90 روز یا بیشتر باقی بمانند. سطوح پایین عفونت و عدم وجود علائم بالینی مشهود می تواند به این معنی باشد که عفونت در محموله ماهی شناسایی نشده است. از نظر مورفولوژی، این انگل بیضی شکل بوده و اندازه آن حدود 5/0 میلی متر می رسد اندازه گونه های مختلف ممکن است بین 18/0 میلی متر تا 8/0 میلی متر متغیر باشد. در قسمت انتهائی بدن دارای عضو صفحه ای شکل به نام بادکش بوده که شامل دو نوع قلاب می باشد.
تشخیص مولکولی انگل ژیروداکتیلوس
برای بررسی مولکولی گونه انگل ژیروداکتیلوس با استفاده از روش PCR قسمتی از توالی 5.8S ژن ریبوزوم RNA و قسمتی از توالی ITS2 ژن ریبوزوم RNA مورد ارزیابی قرار می گیرد. در حال حاضر آراتاژن تنها تولید کننده کیت تشخیص مولکولی انگل ژیروداکتیلوس سالاریس در ایران است و دقت و حساسیت این کیت 99.99% است.